dinsdag 6 mei 2014

We gaan weer verder

Na een paar droevige maanden heb ik besloten toch langzaamaan mijn weblogje weer te hervatten. 

Met kerstmis is mijn lieve oude vader ziek geworden en naar het ziekenhuis gebracht. In januari is hij overleden.
Mijn vader was 90 jaar en 65 jaar getrouwd met mijn lieve moeder. Een opa die belangstelling had voor zijn kleinkinderen en veel met hun praatte over toneel, interieur, mooie gebouwen en alles wat maar in hun leven speelde.
Trots als hij was op zijn 14 achterkleinkinderen!

Mijn moeder bleef verdrietig achter, zij woont al jaren op Kleinschalig Wonen, een afdeling voor dementerenden. Vader kwam daar iedere dag even een kopje koffie drinken en de krant brengen.
Ze mist hem en weet nog goed dat hij is overleden, dat maakt het ook voor ons erg moeilijk.

Gelukkig wordt ze liefdevol verzorgd door de begeleiding en wij komen zo vaak als we kunnen.
Onlangs was mijn kleinkind bij mij en zijn we samen naar omioma gegaan. De onbevangenheid van zo'n ukkie van 2 jaar is geweldig om te zien. Handjes en kusjes geven aan de voor hem toch onbekende oudjes, die het heerlijk vinden om naar hem te kijken.

Voor mijn lieve mama nog een keer een mooie kaart:



Ik geef je een roosje m'n Roosje
Ik geef je een roos elke dag
En ik hou van jou, tot de wei zonder dauw
En de echo niet lacht om een lach


Feestdagen

 Tja, en daar zit je dan met je goede voornemens. Ik dacht in juni....zo nu heerlijk weer verder met de weblog.  Maar..zoals je ook in janua...