zondag 10 augustus 2014

En nu?????

Weer een weekend voorbij, weer een maand voorbij, weer een jaar voorbij.......Alles gaat voorbij en ik schiet hier in huis niet veel op. Het lijkt of het leven stilstaat.
Maar goed, schouders eronder en doorgaan. Mijn knutselen frutsel en pergamano ligt in de kast stof te vergaren, mijn hobby en andere kamers zitten onder het stof van het schuren, breken en stuccen. Bahbah........

Toch komen er langzaamaan lichtpuntjes voorbij. Vrienden die op vakantie waren in de buurt zijn spontaan komen helpen. Verf afbranden, stopcontacten aanleggen, verlichten maken. De keuken werd geleverd en mijn zoon is een weekend lang bezig geweest om die te zetten. Allemaal onverwachte kleine lieve dingen om me vooruit te helpen.


Intussen zijn ze nog een keer langs geweest en heb ik een prachtige keuken e zijn  het water en gas aangesloten
mijn prachtige kraan!!!!

Mijn zus en ik zijn in juli toch maar gezellig uitstapjes gaan maken om wat vakantiegevoel te hebben. Naar het DAF museum in Eindhoven

het strand in Scheveningen en Sealife



waar we op een terras op het strand heerlijke chocomelk hebben gedronken en lekker gegeten hebben
Maar ook met m'n kinderen en mijn kleinzoon gezellig naar de dierentuin in Emmen. Daar waren we  voor het laatst toen mijn dochter 5 jaar was, dus voor ons allemaal weer nieuw.En mijn kleinzoon is dol op de dierentuin, de olifanten zijn z'n favoriet!


Ach en zo komen er steeds meer vrolijke en leuke dingen in mijn leven terug. Als straks mijn huis eindelijk op orde is en ik alle dozen heb uitgepakt en het huis ingericht.....dan alleen nog maar genieten.



zondag 25 mei 2014

Dieren

Ondanks dat mijn huis een soort bouwput is geweest en ik nog steeds in de rommel zit, slaan mij diertjes zich er goed doorheen.

Kiddy vindt het allemaal wel spannend, hoewel hij het lawaai van de boorhamer niet echt kon waarderen. Maar wat was het leuk om tussen de dozen te rommelen en in de zak te snuffelen met het plastic.


Maar hij draait er ook zijn poot niet voor om, om de zak helemaal leeg te trekken en er dan in te gaan slapen.



Slapen kan Kiddy trouwens als de beste. Waar ook in het huis, hij vindt altijd wel een plekje om te dutten.
Zeker als het zonnetje schijnt.


Tjebbe vind de verbouwing allemaal maar eng. Hoewel hij zo goed als doof is en de herrie niet echt hoort (hij slaapt gewoon door het lawaai van de boorhamer heen) heeft hij er toch last van. Maar dat is vooral denk ik omdat hij zijn slaap en ligplekjes steeds kwijt is. 
En Cavaliertjes kunnen altijd zo heel erg zielig kijken!!!


Hij ligt nu ook het liefste op spullen van mij om maar zo dicht mogelijk bij me te zijn.
En dat kunnen lapjes, zakjes enz. zijn. Haha, wat zal er toch in dat koppie omgaan?

Hier waren we het behang in de slaapkamer eraf aan het halen. En uiteraard lag Tjebbe weer op een lap die ik net gebruikt had. Gekke hond!

Gelukkig heeft hij zijn slaapplekje weer terug...op mijn stoel!










dinsdag 6 mei 2014

We gaan weer verder

Na een paar droevige maanden heb ik besloten toch langzaamaan mijn weblogje weer te hervatten. 

Met kerstmis is mijn lieve oude vader ziek geworden en naar het ziekenhuis gebracht. In januari is hij overleden.
Mijn vader was 90 jaar en 65 jaar getrouwd met mijn lieve moeder. Een opa die belangstelling had voor zijn kleinkinderen en veel met hun praatte over toneel, interieur, mooie gebouwen en alles wat maar in hun leven speelde.
Trots als hij was op zijn 14 achterkleinkinderen!

Mijn moeder bleef verdrietig achter, zij woont al jaren op Kleinschalig Wonen, een afdeling voor dementerenden. Vader kwam daar iedere dag even een kopje koffie drinken en de krant brengen.
Ze mist hem en weet nog goed dat hij is overleden, dat maakt het ook voor ons erg moeilijk.

Gelukkig wordt ze liefdevol verzorgd door de begeleiding en wij komen zo vaak als we kunnen.
Onlangs was mijn kleinkind bij mij en zijn we samen naar omioma gegaan. De onbevangenheid van zo'n ukkie van 2 jaar is geweldig om te zien. Handjes en kusjes geven aan de voor hem toch onbekende oudjes, die het heerlijk vinden om naar hem te kijken.

Voor mijn lieve mama nog een keer een mooie kaart:



Ik geef je een roosje m'n Roosje
Ik geef je een roos elke dag
En ik hou van jou, tot de wei zonder dauw
En de echo niet lacht om een lach


Feestdagen

 Tja, en daar zit je dan met je goede voornemens. Ik dacht in juni....zo nu heerlijk weer verder met de weblog.  Maar..zoals je ook in janua...