zondag 20 december 2015

Kerstmis

Afgelopen dagen ben ik volop bezig geweest met mijn kerstspullen. Langzamerhand kreeg ik er toch steeds meer zin in om iets neer te zetten.
Dus werd het weer af en aan lopen van zolder naar beneden met de dozen vol kerstspullen. Nu is het zo goed als klaar. Enkele spullen heb ik maar in de dozen gelaten, want daar had ik geen plaats voor, zoals alle kerstknuffels en poppen. Die komen volgend jaar weer aan de beurt als mijn museum/verzamelkamer klaar is.

Op de planken aan de muur staan de muziekdozen. Mijn kleinzoon vindt ze prachtig en ik moet ze steeds aanzetten als hij komt. Zijn favoriet is het huisje, hierin dansen een man en vrouw rond de kerstboom en boven uit het luikje komt een hondje.

Op de plank boven mijn bureau staan de kandelaars en de ijzeren kerstversieringen.


Een kleine impressie van achterkamer!
 

Op mijn theekastje de sneeuwbollen. Mijn kleinzoon wil ze steeds schudden, gelukkig heb ik ook een paar die van plastic zijn!
 

Ik wens iedereen hele fijne feestdagen, met familie en vrienden om zich heen. Lekker eten, maar ook even stilstaan bij de minder bedeelden onder ons.

Dat voor iedereen 2016 een jaar wordt met vriendschap, liefde, geluk en saamhorigheid.




woensdag 16 december 2015

Mijmeringen

Het heeft even geduurd voor ik wist of ik weer met mijn weblog verder zou gaan. Het voegde voor mij weinig toe, waarover moest ik bloggen, zijn er eigenlijk wel mensen die mijn verhalen lezen?
Toen ik eindelijk zover was dat ik dacht...yes, ik heb er weer zin in, sloeg mijn zin weer om in een dip.

In september verloor ik mijn baan, samen met vele collega's. We zagen het wel aankomen, maar je hoopt toch altijd dat het op het laatste moment niet doorgaat. Maar door fusie en reorganisatie zijn er ruim 30 mensen boventallig, secretaresses, locatieassistenten, managmentsecretaressen.

Maar je bent machteloos, ondanks je protest en het feit dat het allemaal gewoon niet klopt, er was geen sociaal plan en er was voor de achterblijvende collega's totaal geen overdracht. Chaos ten top.
Ja...we worden nog steeds uitbetaald, ja...we zitten in een traject dat Werk naar Werk heet, ja....we worden begeleid op alle mogelijke manieren om ander werk te zoeken......
Maar als je op een bepaalde leeftijd bent, wel wat diploma's maar onvoldoende om mee te draaien in deze maatschappij, dan weet je al dat werk er niet in zal zitten.
Een half jaar begeleiding, 38 maanden ww en daarna een soort uitkering omdat je in een bepaalde regeling valt......alsof je het daarmee red tot je pensioen.
Ik heb een koopwoning, dus bijstand of wat voor uitkering ook gaat aan mijn neus voorbij. Het enig wat ik kan doen is hopen, heel veel hopen!!

Begin deze maand (2 dagen na mijn verjaardag) overleed onverwacht mijn moeder. Ze zat al 5 jaar in een verzorgingsinstelling voor dementerenden, Kleinschalig Wonen. Ze werd er goed verzorgd en was gelukkig.
Er valt een leegte, het besef dat je geen ouders meer hebt, niets om even naartoe te gaan. De crematie en het leeghalen van haar kamer bracht weer de herinnering aan vader terug, hij overleed een jaar geleden.
Nu lopen we tegen de kerst aan. Voorheen zou ik normaal gesproken in november al zou zijn begonnen met de opbouw, nu is het vorige week dat ik begonnen ben. Mede door mijn kleinzoontje die steeds vroeg of ik de "kesseboom" al had staan en de "kessedorp" en alle "lichjes", want.. ja oma, dat moet jij doen want ik wil kijken.

Dus toch maar begonnen en ik heb er weer plezier in. Niet alles zal neergezet kunnen worden, daarvoor is de tijd te kort, maar ik ga door tot ik het echt genoeg vind.
De komende dagen probeer ik in mijn blog wat foto's te laten zien. Hier alvast mijn kerstboom en dorp.

 





dinsdag 27 oktober 2015

Tuin


In een van mijn vorige berichtjes heb ik het erover gehad dat ik mijn tuin nog af moet maken. De afgelopen dagen was het zo’n lekker weer dat ik hiermee verder ben gegaan, tenslotte moet het af zijn voor de winter.

Het is wel leuk om op de foto’s die ik van de tuin heb gemaakt te zien hoe die langzaamaan veranderd. Zoals deze foto laat zien hoe het eerst was:


Daarna ben ik begonnen met mijn zoon om de pergola neer te zetten, het zag er al veel gezelliger uit:


Het muurtje tussen de palen en de bloembak in het midden gaven de tuin meer vorm


En de plantenbakken hebben hun uiteindelijke bestemming, de kalebas plant is weg en er staan nu een klimplant in en de rand is afgewerkt met oude dakpannen.



En met het terrasje erbij is de aankleding compleet!


Vanuit mijn stoel in de huiskamer is het genieten van het uitzicht!

De rest van de tuin zal helaas moeten wachten op het voorjaar, dan maak ik het tuinpad af en hoop ik dat de overkapping geplaatst kan worden.

Feestdagen

 Tja, en daar zit je dan met je goede voornemens. Ik dacht in juni....zo nu heerlijk weer verder met de weblog.  Maar..zoals je ook in janua...