donderdag 28 april 2016

doorgaan of niet, dat is de vraag

Ik kijk weer even op mijn weblog, al sinds 20 december niets meer erop gezet. Mijn bedoelingen waren goed, de energie minder. Al vaker ben ik gestopt met mijn weblog en toch weer verder gegaan.

Na het overlijden van mijn moeder in december heb ik mijn leven weer op de rails moeten krijgen. Het ziet er zo anders uit, nu ik niet meer regelmatig naar haar toe hoef, geen gesprekjes met haar kan hebben ondanks haar dementie, niet meer met mijn kleinkinderen langs komen omdat ze zo van hun genoot.

Daarnaast het besef dat je zelf ook steeds ouder wordt, eerst stond ik er niet zo bij stil, maar sinds ik vorig jaar van mijn werk werd ontheven en op zoek ging naar ander werk, kwam dit besef toch wel heel hard aan. Je hoort er na een bepaalde leeftijd op de arbeidsmarkt niet meer bij.

Inmiddels is de meeste ellende achter de rug. In januari kon ik weer bij mijn oude werkgever aan de slag, net als mijn mede ontslagen collega's. Een heel gedoe met OR en vakbonden ging hieraan vooraf, maar gelukkig ten goede van ons. Ik werk op een fijne locatie met lieve collega's en voel me weer nuttig.

In mijn huisje is de rust en vree ook weer teruggekeerd. Ik bereid me langzaam voor op de volgende gebeurtenis: mijn dochter gaat trouwen!
Voor mij, mijn zoon en dochter is dit huwelijk heel intens! Want mijn man en hun vader was wel aanwezig bij het huwelijk van mijn zoon, maar stierf een jaar later onverwachts.
Mijn dochter was een papa's kindje, het is verdrietig dat hij er nu niet bij kan zijn. Wat zou hij trots zijn op zijn kleine prinses!
We gaan er een mooie dag van maken en zullen genieten, ondanks dit verdriet.

Tja, en wat ga ik verder doen met mijn weblog, ik denk rustig aan met opnieuw opbouwen. Af en toe wat schrijven, fotootjes erop zetten....ach ik zie wel.
Dus lieve volgers......misschien tot gauw ziens




Feestdagen

 Tja, en daar zit je dan met je goede voornemens. Ik dacht in juni....zo nu heerlijk weer verder met de weblog.  Maar..zoals je ook in janua...