zaterdag 8 april 2017

Kiddy de kater

Het is even rustig geweest. Dat alles had te maken met mijn gekke, stoute 15 jarige kater Kiddy.

Het zal nu zo'n 3 weken geleden zijn geweest toen ik bij het aaien en knuffelen ( wat hij zelden toelaat) een raar bultje op zijn neus zag.
Nou ja, hij heeft wel vaker rare dingen, Kiddy struint buiten in mijn tuin rond op zoek naar muisjes, zit tussen de planten en steekt zijn neus letterlijk overal in. Ik dacht, die heeft een prik van een wesp of zo gehad.
Toch even in de gaten gehouden, de volgende dag was het bultje al wat groter. Paniek alom bij mij natuurlijk. WAT IS DIT!!!!!!!!!
Mijn zusje kwam thee drinken en ik vertelde haar wat ik had ontdekt en wilde het laten zien. Uiteraard was Kiddy daar finaal tegen, wat.......oppakken? mooi niet vrouwtje.
Gelukkig lukt het me toch en hemeltje, nu was het bultje nog groter. Nu was ik helemaal in paniek.

Dierenarts gebeld, ik moest en zou dezelfde dag een afspraak, ik wilde geen uitstel want ik zag Kiddy de volgende dag al met een tennisbal op zijn neus. Onzin natuurlijk, maar als je geliefde huisdier iets raars heeft en het groeit, nou dat is het paniek in huis!

Ik kon gelukkig komen en toen de dierenarts het neusje bekeek zei hij de woorden die ik helemaal niet horen wil: hier ben ik niet gerust op, lijkt op een tumor.
Ik nog van..ja maar, hij niest veel, misschien daardoor iets opgelopen? Dierenarts probeerde het paniekerige vrouwtje gerust te stellen met; het kan natuurlijk ook een ontsteking zijn.
Jaaaaaa, een ontsteking, prima, geef maar medicatie en dan hup weer naar huis.

Helaas, dierenarts was het hier niet mee eens. Eerst nog maar eens goed bekijken. Na wat onderzoekjes (die Kiddy uiteraard helemaal niet leuk vond) zei hij dat hij het bultje weg wilde halen en opsturen. Bah, hier had ik niet op gerekend!
Ik moest 2 dagen komen, hij mocht de avond ervoor niet eten (wat?, Kiddy niet eten?) en dan in de ochtend brengen.
Dus op de betreffende dag, na eerst knokken met een zwaar gefrusteerde kat om hem in zijn mand te krijgen (niet eten en dan ook nog eens in de mand, hij zag de bui al hangen), liet ik mijn kater achter. Ze zouden bellen als de operatie achter de rug was. Om 12 uur ging de telefoon, alles was goed gegaan. Kon hem om half 6 halen.


Mijn arme kater met een gehavende neus. Hoezo zielig? We waren amper thuis en hij gilde de boel bij elkaar om uit de mand te kunnen, pootje door de tralie en zeuren..ik wil eruit.
Als een speer naar de tuindeur en miauwen...open die deur nou, ik wil naar buiten. Totaal geen benul van dat hij was geopereerd.
Inmiddels zijn we 2 keer bij de dierenarts geweest, neusje bekijken en hechtingen eruit. Uitslag binnengekregen: het is een tumor, maar gelukkig waren de snijranden schoon en dus geen uitzaaiingen.

Vrouwtje dolgelukkig en kater Kiddy blij dat hij niet nog eens in dat mandje naar die enge man hoeft.
Alles is weer bij het oude, Kiddy struint door de tuin op zoek naar muisjes, zit achter vliegen aan en geniet van het zonnetje.
En nu maar hopen dat er geen nieuwe bultjes komen en dat hij nog jaren voor zich heeft.




2 opmerkingen:

  1. Yvonne,

    Ja dat is wel even schrikken en heel vervelend voor Kiddy al dat gedoe aan zijn lijf.
    Gelukkig lijkt het allemaal toch goed afgelopen.

    Groetjes,

    jeer

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Yvonne,
    Hoop dat het  weer goed gaat met je  kater kiddy, maar hij is al vergeten
    dat hij bij de dierenarts was,maar voor het baasje zijn het grote zorgen.
    maar gelukkig net op tijd..........
    groetjes Christiene.

    BeantwoordenVerwijderen

Feestdagen

 Tja, en daar zit je dan met je goede voornemens. Ik dacht in juni....zo nu heerlijk weer verder met de weblog.  Maar..zoals je ook in janua...